بتن قابل مغناطیسی در جاده ها می تواند ماشین های الکتریکی را در حین رانندگی شارژ کند

یکی از بزرگترین موانع برای استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی ترس از تمام شدن باتری قبل از رسیدن به مقصد است. جاده هایی که می توانند ماشین شما را در حین رانندگی شارژ کنند می توانند راه حل باشند و می توانند نزدیک تر شوند.
طیف وسایل نقلیه الکتریکی در سال های اخیر به لطف توسعه سریع فناوری باتری، به طور پیوسته افزایش یافته است. اما اکثر آنها از این نظر هنوز با خودروهای بنزینی فاصله زیادی دارند و در صورت خشک شدن، سوخت گیری آنها بیشتر طول می کشد.
یکی از راه حل هایی که سال هاست مورد بحث قرار گرفته است، معرفی نوعی فناوری شارژ در جاده است تا خودرو بتواند در حین رانندگی باتری را شارژ کند. اکثر برنامه ها گوشی هوشمند شما را با استفاده از فناوری مشابه شارژرهای بی سیمی که می توانید خریداری کنید شارژ می کنند.
ارتقاء هزاران مایل بزرگراه با تجهیزات شارژ با تکنولوژی بالا شوخی نیست، اما پیشرفت تا کنون کند بوده است. اما رویدادهای اخیر نشان می‌دهد که این ایده می‌تواند به واقعیت تجاری نزدیک‌تر شود.
ماه گذشته، دپارتمان حمل و نقل ایندیانا (INDOT) همکاری با دانشگاه پردو و Magment آلمان را برای آزمایش اینکه آیا سیمان حاوی ذرات مغناطیسی می تواند راه حل مقرون به صرفه شارژ جاده را ارائه دهد، اعلام کرد.
بیشتر فناوری‌های شارژ بی‌سیم خودرو مبتنی بر فرآیندی به نام شارژ القایی هستند، که در آن اعمال الکتریسیته به سیم‌پیچ، میدان مغناطیسی ایجاد می‌کند که می‌تواند جریان را در هر سیم‌پیچ دیگر در نزدیکی القا کند. کویل های شارژ در فواصل زمانی معین در زیر جاده نصب می شوند و خودروها مجهز به کویل های وانت می باشند که شارژ را دریافت می کنند.
اما گذاشتن هزاران مایل سیم مسی در زیر یک جاده آشکارا بسیار گران است. راه حل Magment این است که ذرات فریت بازیافتی را در بتن استاندارد بگنجانیم، که همچنین قادر به تولید میدان مغناطیسی هستند، اما با هزینه بسیار کمتر. این شرکت ادعا می‌کند که محصولش می‌تواند تا 95 درصد راندمان انتقال را به دست آورد و می‌تواند با «هزینه‌های استاندارد نصب راه‌سازی» ساخته شود.
مدتی طول می کشد تا این فناوری واقعاً در جاده های واقعی نصب شود. پروژه ایندیانا شامل دو دور آزمایش آزمایشگاهی و یک چهارم مایل اجرای آزمایشی قبل از نصب در بزرگراه بود. اما اگر صرفه جویی در هزینه واقعی باشد، این رویکرد می تواند بازی را تغییر دهد.
چندین بستر آزمایشی جاده های برقی در حال حاضر در حال انجام است و به نظر می رسد سوئد تاکنون پیشرو است. در سال 2018، یک راه‌آهن برقی در وسط جاده‌ای به طول 1.9 کیلومتر در خارج از استکهلم احداث شد. می تواند نیرو را از طریق بازوی متحرک متصل به پایه آن به وسیله نقلیه منتقل کند. یک سیستم شارژ القایی ساخته شده توسط شرکت اسرائیلی ElectReon با موفقیت برای شارژ یک کامیون تمام الکتریکی مایل در جزیره Gotland در دریای بالتیک مورد استفاده قرار گرفت.
این سیستم ها ارزان نیستند. هزینه پروژه اول حدود 1 میلیون یورو در هر کیلومتر (1.9 میلیون دلار در هر مایل) برآورد شده است، در حالی که هزینه کل پروژه آزمایشی دوم حدود 12.5 میلیون دلار است. اما با توجه به اینکه ساخت یک مایل جاده های معمولی در حال حاضر میلیون ها هزینه دارد، ممکن است سرمایه گذاری هوشمندانه ای نباشد، حداقل برای جاده های جدید.
به نظر می رسد خودروسازان از این ایده حمایت می کنند و غول خودروسازی آلمان فولکس واگن کنسرسیومی را برای ادغام فناوری شارژ ElectReon در خودروهای الکتریکی به عنوان بخشی از یک پروژه آزمایشی رهبری می کند.
گزینه دیگر این است که خود جاده را دست نخورده رها کنید، اما کابل های شارژ را روی جاده بکشید که کامیون ها را شارژ می کند، زیرا ترامواهای شهری نیرو می گیرند. این سیستم که توسط غول مهندسی آلمانی زیمنس ایجاد شده است، در حدود سه مایل جاده خارج از فرانکفورت نصب شده است، جایی که چندین شرکت حمل و نقل در حال آزمایش آن هستند.
نصب این سیستم نیز ارزان نیست، حدود 5 میلیون دلار در هر مایل، اما دولت آلمان فکر می‌کند که هنوز هم می‌تواند ارزان‌تر از تعویض کامیون‌هایی باشد که با سلول‌های سوختی هیدروژنی یا باتری‌هایی به اندازه کافی بزرگ هستند که دراز مدت را پوشش دهند. به نیویورک تایمز زمان حمل و نقل کالا است. وزارت حمل و نقل کشور در حال حاضر در حال مقایسه این سه رویکرد قبل از تصمیم گیری در مورد حمایت است.
حتی اگر از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد، استقرار زیرساخت های شارژ در جاده یک کار بزرگ خواهد بود و ممکن است چندین دهه طول بکشد تا هر بزرگراه بتواند ماشین شما را شارژ کند. اما اگر تکنولوژی به پیشرفت خود ادامه دهد، ممکن است روزی قوطی های خالی به گذشته تبدیل شوند.